Limba Turca

Pronumele personale in Dativ

Ps. I Sg. - Ben -> Bana = mie, la mine
Ex: Bugün bana geliyor musun?
(Vii astazi la mine?)
O bana iyi bir öğüt veriyor.
(El imi da un sfat bun; vermek = a da; öğüt = nasihat = sfat, povata)

Ps. a II-a Sg. - Sen -> Sana = tie, la tine
Ex: Sana önemli bir şey sormak istiyorum.
(Vreau sa te intreb ceva important; sormak = a intreba - cere dativul; önem = importanta; önemli= important; istemek = a vrea - inaintea lui sta mereu infinitivul!)

Ps. a III-a Sg. - O -> Ona = lui/ei, la el/la ea
Ex: Öğretmen ona çok kızıyor.
(Profesorul se supara foarte tare pe el; kızmak = a se supara - cere intotdeauna un dativ)

Ps. I Pl. - Biz -> Bize = noua, la noi
Ex: Çok şey biliyor, ama bize hiçbir şey söylemiyorlar.
(Ei stiu multe lucruri, dar noua nu ne spun nimic; bilmek = a sti; ama = dar, insa = fakat; hiç = deloc; hiçbir = niciun, nicio; hiçbir şey = nimic)

Ps. a II-a Pl. - Siz -> Size = voua/dv., la voi/la dv.
Ex: Size soruyor, bana değil.
(Nu pe mine, pe voi va intreaba)

Ps. a III-a Pl. - Onlar -> Onlara
Ex: Onlara ısrarla bakıyor.
(Se uita la ei cu insistenta; ısrar = insistenta; ısrarla = cu insistenta; ısrar etmek = a insista)